آتلیه کودک | آتلیه نوزاد | آتلیه بارداری

انباشت فوکوس
با این حال، گاهی اوقات لازم است مطمئن شوید که همه چیز – از آنچه که درست در مقابل شماست تا بی نهایت – در فوکوس دوربین قرار دارد. برای انجام این کار، از تکنیکی به نام انباشت فوکوس (focus stacking) استفاده کنید.

برای انباشت فوکوس کاری که باید انجام دهید این است که چند عکس از یک چیز یکسان با شارپ ترین تنظیمات دیافراگم لنز خود بگیرید. باز هم، باید لنزهای خود را آزمایش کنید تا ببینید شارپ ترین تنظیمات برای هر لنز چیست، اما اگر نمی دانید معمولا در محدوده f/5.6 – f/8.0 است. لنز خود را بر روی فوکوس دستی تنظیم کنید، و نقطه فوکوس را بر روی نزدیک ترین قسمت تصویر (نزدیک ترین قسمتی که می خواهید در فوکوس شارپ باشد) قرار دهید. اولین عکس را بگیرید، سپس این روند را تکرار کنید. با هر عکس به تدریج نقطه فوکوس را دورتر و دورتر کنید، تا وقتی که در بی نهایت فوکوس کنید. معمولا 5-3 عکس کل محدوده صحنه را پوشش خواهد داد. آتلیه نوزاد
آتلیه کودک
هنگامی که عکس ها را به کامپیوتر خود انتقال دادید، آنها را در فتوشاپ با هم ترکیب کنید تا با استفاده از شارپ ترین قسمت های هر تصویر، یک فایل ایجاد کنید. چند روش مختلف برای انجام این کار وجود دارد:

    خودکار: از عملکرد Photomerger برای بارگذاری عکس های خود در فتوشاپ استفاده کنید (File > Photomerger) و تصاویر را با هم ترکیب کنید، مطمئن شوید تیک «blend images together» را بزنید. فتوشاپ تصاویر را در یک فایل با هم ادغام کرده و (معمولا) از شارپ ترین قسمت های هر تصویر استفاده می کند.
    جزئی: همچنین می توانید تصاویر را به صورت لایه های جداگانه در یک فایل در فتوشاپ بارگذاری کنید، لایه های خود را هم تراز کنید (Edit > Auto-Align Layers)، و سپس فتوشاپ به طور خودکار لایه ها را با هم ترکیب می کند (Edit > Auto-Blend).
    به صورت دستی: در نهایت، می توانید این روند را به صورت دستی انجام دهید اگر می خواهید کنترل کامل بر آن داشته باشید. تصاویر را به صورت چند لایه در یک فایل بارگذاری کنید، لایه ها را هم تراز کنید. برای ترکیب عکس ها، یک ماسک لایه به لایه بالایی اضافه کنید (Layer > Layer Mask > Reveal All) و از یک قلم موی سیاه برای ماسک کردن همه چیز به جز شارپ ترین نقطه آن تصویر استفاده کنید. سپس آن لایه را ادغام کرده (Layer > Merge Down) و این روند را برای تمام لایه ها تکرار کنید. واضح است که این روش نسبت به دو گزینه اول در بالا وقت بیشتری می گیرد.
در پایان این روند، لایه ها با هم ترکیب خواهند شد به طوری که شارپ ترین قسمت های هر یک از آنها نشان داده می شود. عکس بدون هیچ گونه اثری از پراش نور، از جلو تا عقب 100% شارپ خواهد شد.
کاربرد در عکاسی شما

شما باید از تفرق یا پراش نور (diffraction) آگاه باشید، اما اجازه ندهید شما را از استفاده از دیافراگمی که نیاز دارید بترساند. به خصوص، هنوز هم جایی برای عکاسی با دیافراگم های بسیار کوچک وجود دارد. اثرات پراش نور – اگرچه واقعی هستند – چندان زیاد نیستند، و به یاد داشته باشید که نمونه های بالا اثرات پراش نور را به صورت بزرگنمایی شده نشان می دهند. اگر به تصاویر اصلی نگاه کنیم، آیا می توانید بگویید کدام یک از آنها با دیافراگم کوچکتر (بسته تر) گرفته شده است؟
[دیافراگم عکاسی]

آیا می توانید هیچ تفرق یا پراش نوری ای در اینجا ببینید؟ در ردیف بالا، تصویر سمت چپ در f/22 و تصویر سمت راست در f/8 گرفته شده است. در ردیف پایین، تصویر سمت چپ در f/8 و تصویر سمت راست در f/32 گرفته شده است.

آیا می توانید در تصاویر بالا پراش نور ببینید؟ من که نمی توانم.

نگرانی در مورد تفرق یا پراش نور را باید برای آن مواقعی نگه داشت که شما مطلقا حداکثر کیفیت تصویر را می خواهید، یا می دانید که می خواهید یک نسخه بزرگ از تصویر را نمایش دهید. در غیر این صورت، هنوز هم می توانید با دیافراگم های کوچک عکس بگیرید و به احتمال زیاد متوجه تفاوت آنها نخواهید شد. به عبارت دیگر، هنوز هم جایی برای f/22 در این دنیا وجود دارد.

با این حال، در آن مواقعی که این مسئله مهم است، از یک دیافراگم کمی بزرگتر استفاده کنید. نقطه مطلوب لنز یا دیافراگم بهینه (sweet spot) لنز خود را بشناسید و از آن تنظیمات استفاده کنید. با فاصله ابرکانونی یا هایپرفوکال آشنا شوید و ببینید آیا می تواند در دیافراگم های بزرگتر کل تصویر را شارپ نگه دارد. در صورتی که نتوانستید این کار را انجام دهید، از انباشت فوکوس استفاده کنید، این تکنیک شارپ ترین تصاویر ممکن را تضمین خواهد کرد.

نویسنده: جیم همل (Jim Hamel)
منبع:

لنزک

نمونه بالا بر روی یک دوربین فول فریم با یک لنز 24-105mm f/4 (لنز مورد علاقه من) با حداقل دیافراگم f/22 گرفته شده است. یک نمونه دیگر را در زیر می بینید، که این بار با یک لنز 70-200mm f/2.8 با حداقل دیافراگم f/32 گرفته شده است.آتلیه بارداری
[دیافراگم عکاسی]سالن تولد کودک

باز هم، جزئیات f/8 شارپ تر از عکسی است که با کوچکترین (بسته ترین) دیافراگم گرفته شده است.

با نگاه کردن به این نمونه ها، می توانید ببینید که تفرق یا پراش نور (diffraction) فقط یک نظریه نیست، بلکه بر روی عکس های شما اثر واقعی دارد.
استفاده از شارپ ترین دیافراگم

خب، پس حالا می دانید که پراش نور یک پدیده واقعی است، و باید از آن اجتناب کنید. کوچکترین دیافراگمی که باید استفاده کنید چیست؟ و بهترین تنظیمات دیافراگم چیست؟ متاسفانه، هیچ پاسخ قطعی برای این پرسش ها وجود ندارد. این به اندازه سنسور و لنز شما بستگی دارد.

برای این که ببینید این پدیده روی لنز و دوربین شما چگونه عمل می کند، یک تصویر دقیقا یکسان را با تنظیمات دیافراگم مختلف بگیرید (در هر مرحله آن را یک استاپ افزایش دهید). مطمئن شوید که از یک سه پایه استفاده کنید، تا تصاویر شما دقیقا یکسان شوند. علاوه بر این، مطمئن شوید که هر بار دیافراگم را تغییر می دهید، سرعت شاتر را نیز به همان میزان افزایش دهید (طولانی تر کنید)، تا نوردهی یکسان باقی بماند. بعد از این که عکس ها را گرفتید، آنها را به کامپیوتر منتقل کنید، بر روی هر یک از آنها زوم کرده، و آنها را با هم مقایسه کنید.

اگر نمی خواهید آزمایش کنید و فقط یک قاعده سریع برای جلوگیری از اثرات پراش نور می خواهید، از استفاده از دیافراگم های کوچکتر از f/11 یا f/16 بر روی یک دوربین فول فریم اجتناب کنید (اگر دوربین شما سنسور کوچکتری دارد، پراش نور حتی در دیافراگم های بزرگتر نیز به وجود می آید). اکثر متخصصان این محدوده را تقریبا حداکثر در نظر می گیرند. علاوه بر این، شارپ ترین دیافراگم برای اکثر افراد حدود f/5.6 – f/8، یا حدود 2-1 استاپ کوچکتر از تنظیمات دیافراگم کاملا باز است. در صورت امکان، به طور پیش فرض از یک دیافراگم در این محدوده استفاده کنید.

: شارپ ترین دیافراگم لنز شما، که به عنوان نقطه مطلوب (sweet spot) شناخته می شود، در فاصله دو یا سه f/stop از بازترین دیافراگم قرار دارد. بنابراین، شارپ ترین دیافراگم بر روی لنزی مثل 35-16 میلیمتر f/4 بین f/8 و f/11 قرار دارد. یک لنز سریعتر، مانند 14-24 میلیمتر f/2.8 دارای یک نقطه مطلوب بین f/5.6 و f/8 است.
به حداکثر رساندن عمق میدان با دیافراگم های بزرگتر

ممکن است برایتان سوال شود که چطور می توانید بدون استفاده از یک دیافراگم خیلی کوچک به یک عمق میدان بزرگ دست یابید. به یاد داشته باشید که همیشه لازم نیست از کوچکترین دیافراگمی که لنز شما ارائه می دهد استفاده کنید، تا عمق میدان کافی به دست آورید. اگر در فضای باز عکس می گیرید، که معمولا جایی است که یک دیافراگم کوچک و حداکثر عمق میدان را می خواهید، باید با مفهوم فاصله ابرکانونی (hyperfocal distance) آشنا شوید.

فاصله ابرکانونی، علیرغم نام پیچیده آن، فقط یک اندازه است که نشان می دهد شما چقدر نزدیک می توانید فوکوس کنید و همچنان پس زمینه تصویر خود را به میزان قابل قبولی شارپ نگه دارید. لزوما نیازی نیست از کوچکترین دیافراگم ممکن استفاده کنید، به خصوص زمانی که با زاویه باز (واید) عکس می گیرید. به عنوان مثال، اگر از یک دوربین فول فریم با یک لنز 20mm استفاده می کنید، حتی استفاده از دیافراگم f/8 نیز همه چیز را از فاصله 5?5 فوت (1?5 متر) در مقابل شما تا بی نهایت، شارپ نگه خواهد داشت.

این نشان می دهد که همیشه لازم نیست از دیافراگمی مانند f/22 استفاده کنید. با فاصله ابرکانونی آشنا شوید (یا یک جدول فاصله ابرکانونی را دم دست خود نگه دارید / یا از یک اپلیکیشن مخصوص استفاده کنید) تا ببینید دیافراگم خود را چقدر می توانید بزرگ کنید، و در عین حال عمق میدان را به حداکثر برسانید.
منبع:

لنزک

شما بیرون در حال عکاسی هستید و می خواهید کل صحنه مقابل خود را واضح و شارپ ثبت کنید – از آنچه که مستقیما در مقابل شماست گرفته تا پس زمینه دوردست. شما می دانید که به یک عمق میدان بسیار بزرگ نیاز دارید، و می دانید که برای به دست آوردن آن باید از دیافراگمی کوچک (بسته) استفاده نمایید که این می تواند منجر به پدیده ای به نام تفرق نور یا پَراش نور (diffraction) گردد. در این مقاله به شما آموزش می دهیم که پراش نور چیست؟ و چگونه می توانید از تفرق نور یا پراش نور جلوگیری کنید. بدین منظور نحوه یافتن شارپ ترین دیافراگم یا دیافراگم بهینه (sweet spot) لنز، فاصله ابرکانونی و تکنیک انباشت فوکوس برای رسیدن به حداکثر عمق میدان و شارپنس یا وضوح در عکس به شما آموزش داده می شود. مطالعه این آموزش را حتما به شما عزیزان توصیه می کنیم.

برای رسیدن به وضوح یا شارپنس از پیش زمینه تا پس زمینه عکس، شما کنترل دیافراگم دوربین را به دست می گیرید و آن را تا f/22 می بندید (یا f/32 اگر لنزتان اجازه بدهد). این کار عمق میدان شما را به حداکثر می رساند و باعث می شود تصویر شما از جلو تا عقب شارپ به نظر برسد.
برگزاری مراسم جشن تولد
درست است؟   عکاسی بارداری
پیش نیاز این آموزش عکاسی

ل: آشنایی با دیافراگم و ضریب اف (f/number) و اینکه ضریب اف های کوچک (مثل f/2.8) باز تر هستند و اجازه نور بیشتری را می دهند، و اینکه ضریب اف های بزرگ تر (مثل f/22) بسته تر هستند و اجازه ورود نور کم تری را می دهند، پیش نیاز این آموزش است.

آنچه در این مقاله می آموزید:

    تعریف تفرق یا پراش نور (diffraction)
    نقطه مطلوب یا دیافراگم بهینه لنز (sweet spot) – شارپ ترین دیافراگم چیست
    محاسبه فاصله ابر کانونی (hyperfocal distance)
    انباشت فوکوس (focus stacking)

پراش نور یا تفرق نور چیست؟

پدیده ای در عکاسی به نام تفرق نور یا پراش نور (Diffraction) وجود دارد که بر تصاویر شما اثر منفی می گذارد، و زمانی به وجود می آید که از دیافراگم های کوچکتر استفاده می کنید. پراش نور چیست؟ بگذارید توضیح دهم.

همانطور که احتمالا می دانید، دیافراگم میزان گشایش دهانه لنز است که به نور اجازه می دهد وارد دوربین شود. زمانی که دیافراگم بزرگ (باز) است، نور آزادانه از میان دیافراگم به سنسور دیجیتال می رسد. اما هنگامی که دیافراگم خیلی کوچک (بسته) است، اشعه های نور از دیافراگم کوچک بر روی سنسور دیجیتال پخش می شوند. این «پخش شدن» می تواند باعث شود که اشعه های نور به پیکسل های رنگی مجاور برخورد کنند. در واقع، پخش شدن باعث می شود که نور به پیکسل های اشتباه برخورد کند و موجب تاری شود. این اثر در سنسورهای دیجیتالی که تراکم مگاپیکسل بیشتری دارند برجسته تر است، چون آنها پیکسل های کوچکتری دارند. شکل زیر نحوه کار این پدیده را نشان می دهد:
[دیافراگم عکاسی]

نتیجه اثر تفرق یا پراش نور در عکاسی شما چیست؟ در یک کلمه: نرمی.

یک عکس گرفته شده در f/22 به اندازه تصویری که با یک دیافراگم کمی باز تر گرفته شده است، شارپ نخواهد بود. این نمونه ای از جزئیات دو عکس است که یکسان هستند، تنها با این تفاوت که یکی از آنها در f/8 و دیگری در f/22 گرفته شده است.
[دیافراگم عکاسی]

احتمالا می توانید ببینید که جزئیات f/8 واضح تر یا شارپ تر از جزئیات f/22 است.
منبع:

لنزک

ایده عکاسی کودک در طبیعت
افرادی که به دنبال عکاسی کودک در طبیعت هستند نیاز به ژست‎ها یا ایده‎های مختلفی دارند تا توسط آن تصاویر زیبایی از کودکان خلق کنند. عکاسی کودک در طبیعت جزو لذت‎بخش‎ترین فعالیت‎های ممکن یک عکاس است. یک عکاس با استفاده از ایده‎های مختلف در عکاسی کودک در فضای باز می‎تواند عکسی به یادماندنی ثبت کند که بعدها خود کودک از دیدن آن‎ها لذت ببرد. برگزاری مراسم جشن تولد
ما در این مطلب قصد داریم چند ایده عکاسی کودک در طبیعت را برای شما بیان کنیم.

چند ایده عکاسی کودک در طبیعت:

یکی از بهترین نکات عکاسی در طبیعت در دسترس بودن آن است. شما برای دستیابی به چنین محیطی نیازی نیست راه زیادی را طی کنید. در اطراف تمامی ما طبیعت به چشم می‎خورد. عکاسی کودک در طبیعت نیاز به خلاقیت و ایده‎های مختلف دارد و شما در باغ یا پارک‎های گوناگون به راحتی می‎توانید آن‎ را انجام دهید. از ایده‎های زیر می‎توانید استفاده کنید:
1) استفاده از گل‎ها و برگ درختان
استفاده از گلها و برگ درختان اغلب اوقات اولین چیزی هستند که در زمان عکاسی در طبیعت به ذهن خطور پیدا می‎کنند. آن‎ها در رنگ‎ها، اشکال و بافت‎های مختلف در طبیعت به چشم می‎خورند و شما می‎توانید با قرار دادن کودک خود در بین گل‎ها و برگ درختان یا بوته‎های خود عکس‎های زیبایی بگیرید. حتی می‎توانید یک مجموعه گل یا برگ‎هایی به یک رنگ یا اشکال مختلف را در کنار هم قرار دهید تا یک طرح رنگی به وجود آورید.
از زاویه‎های مختلف عکس بگیرید و نور خورشید را نیز فراموش نکنید. شاه فصل سال یعنی پاییز فرصت خوبی برای شما فراهم می‎کند تا کودک خود را در دنیایی از رنگ غرق کنید و عکسی عالی از او در طبیعت بگیرید.
2) استفاده از میوه‎ درختان
هر فصل سال میوه‎های مختلفی دارد و رنگ آن‎ها جذابیت خاصی به عکس‎ها می‎بخشد. می‎توانید کودک خود را در طبیعت در کنار درخت‎های میوه‎دار مانند درخت کاح قرار دهید و از او عکس‎های جذابی بگیرید. با کمی خلاقیت می‎توانید ایده‎های مختلف را امتحان کنید.
3) استفاده از باران
بدون شک ثبت قطرات باران توسط لنز دوربین زیبایی خاصی دارد. شما می‎توانید اگر شدت باران بسیار ملایم است از زوایای مختلف و با نورپردازی‎های گوناگون از کودک خود عکس بگیرید. اگر نمی‎خواهید او خیس شود، او را در منطقه‎ای قرار دهید که در امان است ولی در پس‎زمینه او قطرات باران به زمین برخورد می‎کنند. چنین عکسی زیبایی خاصی دارد. استفاده از چتر نیز می‎تواند ایده‎های زیادی به وجود آورد.
4) قارچ‎های طبیعی
اگر در یک منطقه جنگلی زندگی می‎کنید، یا در طبیعتی هستید که قارچ‎ها در آن رشد می‎کنند، می‎توانید از این مواد مغذی در عکس‎های خود استفاده کنید. در فصل زمستان و پاییز قارچ‎ فراوان است ولی بعضی از گونه‎ها حتی بعد از باران در سراسر سال بر روی زمین ظاهر می‎شود. بعضی از قارچ‎ها الگو و ظاهر خیلی خاصی دارند. کودک خود را در کنار آن‎ها قرار دهید و یک عکس خلاقانه از او بگیرید.

13) شکوفه‎های بهاری
اگر در فصل بهار قرار دارید بدون شک شکوفه‎های درختان ظاهری زیبا به عکس‎ها می‎بخشد. شما می‎توانید گلبرگ‎ها و شکوفه‎های مختلف را بر سر کودک خود بریزید و سرعا عکس‎های جالبی بگیرید. اگر او را در بین شکوفه‎ درختان می‎خواهید قرار دهید، حواستان به زنبورها باشد.
14) استفاده از حباب

حباب‎بازی در طبیعت یا استفاده از اسباب‎بازی‎هایی که حباب می‎سازند یکی از ایده‎های عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد می‎تواند باشد. حباب‎ها علاوه بر این‎که کودک را سرگرم می‎کنند با انعکاس نور باعث زیباتر شدن عکس‎ها نیز می‎شوند.

16) استفاده از دستان والدین
بسیاری از والدین ترجیح می‎دهند در حین عکاسی کودک در طبیعت او را همراه کنند. استفاده از دست‎ها و زبان بدن آن‎ها می‎تواند به نحوی باشد که زیبایی یک عکس را دوچندان کرده و ایده‎های جالبی به وجود آورد که در زیر به آن‎ها اشاره می‎کنیم.
•    نشان داد حلقه‎های ازدواج
خانواده‎ای که در عکس کودک خود حلقه‎های ازدواج پدر و مادر هم نشان می‎دهد، عشق والدین به همدیگر و کودکشان را به تصویر می‎کشد.
•    نگاه مستقیم بین کودک والدین
چنین نگاهی بیانگر عشق و احساس بین والدین و کودشان است.
•    آغوش
بسیاری از مادران در طبیعت کودک خود را در آغوش می‎گیرند و فرصت نابی برای ثبت خاطره به وجود می‎آورند. آغوش نماد عشق، علاقه و امنیت است.
•    بوسه
بوسیدن خود می‎تواند یک ایده خوب به شمار رود. فرض کنید کودک خود را در طبیعت بغل کرده‎اید و او قصد دارید ببوسید، یک لحظه ناب شکل می‎گیرد و فضای طبیعت یادآور حس مادری است. بوسه نشان دهنده احساسات پاک والدین به کودکشان است.
در رابطه با عکاسی کودک در طبیعت به چند نکته باید توجه کرد از جمله:
•    کودک به اندازه کافی خوابیده باشد.
•    به اندازه کافی غذا خورده باشد.
•    لباس مناسب و راحت را برای کودک خود فراموش نکنید.
•    در فضایی از او عکس بگیرید که برایش آشنا است.
•    کمی سایه پیدا کنید. سایه می‎تواند در بین چند درخت، سایه یک ساختمان بلند یا حتی بخشی از وسیله بازی باشد. عدم یکدست بودن سایه، لکه لکه بودن نور برای عکاسی جالب نیست.
•    به نور خورشید توجه کنید. در طبیعت نور خورشید مستقیما می‎تابد. تابش مستقیم نور آفتاب باعث جمع شدن چشم کودکان می‎شود، در نتیجه از کودک خود بخواهید طوری بیاستد که نور در پس‎زمینه او قرار گیرد.